کلاریس عزیزم،
هیچکس نمی داند که هدف از زندگی چیست.
آنها که "موفق" جلوه می کنند، کسانی هستند که انجام دادن کاری که در آن موفقند آنقدر برایشان لذتبخش است که نه تنها رغبت به کاری دیگر نداشته اند، بلکه به حدی زمان صرف کار مورد علاقه شان کرده اند که وقتی برای مطرح شدن پرسش درباره هدف زندگی در ذهنشان باقی نمانده.
آنها که ایجاد ابزار و ادوات حیات امروز ما مدیون تلاش آنهاست، غالبا از سر لذت به کار خود ادامه داده اند؛ لذتی که به دست آوردنش گاه (مانند بانویی که " مادام کوری" نام داشت) هزینه ای به اندازه جان آنها داشته.
ظاهرا پرسش بنیادین درباره هدف زندگی، در هیاهوی لذتشان گم شده.
شاید از دید آنها این پرسش تنها برای ما "بنیادین" باشد که - بازهم از دید آنها - دلمشغولیتی چنین موجه نیافته ایم.
شاید آنها که اصرار می کنند بر لزوم یافتن پاسخ این پرسش
همانها هستند که چیزی در این جهان، شایسته توجه بی دریغ نیافته اند.
شاید طبیعی باشد که نامی از افراد "ناموفق" در خاطره مردم جهان نمانده باشد، که آنها به چیزی در این جهان علاقه نداشته اند.
قربانت،
بابک.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر